اباصالح ای گل نرگس
یا اباصالح گل نرگس
دل و دین و دانش و عقلم
به یکی غمزه شده غارت
کِشَدَم هر سو دلِ مجنون
بَرَدَم دلبر به اسارت
بدهد با من به نگاهی
ببَرد جانم به اشارت
سحرم دل بُرده به خنده
قمرم آورده بشارت
که ز عِطر لالهی نرگس
شده عالم جنّت اعلی
گل نرگس یا اباصالح...
همه آهوان صحرا
سر خود نهاده بر کف
به امید آن که روزی
به شکار خواهی آمد
گل نرگس یا اباصالح...
به صفای صورت مهدی
به بهشت طلعت مهدی
به مقام و رفعت مهدی
به جلال و شوکت مهدی
به قیام و نهضت مهدی
به طلوع دولت مهدی
به پیام وحدت مهدی
به دو دست قدرت مهدی
که جهان از غم شود آزاد
به ظهور حضرت مهدی
که ز نور یوسفِ زهرا
شده عالم غرق تجلّی
گل نرگس یا اباصالح...
دل و دین و عقل و هوشم
همه را بر آب دادی
ز کدام باده ساقی
به منِ خراب دادی
به لبم رسیده جانم
تو بیا که زنده مانم
پس از آن که من نمانم
به چه کار خواهی آمد؟
گل نرگس یا اباصالح...
