اباصالح اباصالح یا مولا

اَباصالح اَباصالح یامولا...

دل می‌زنم دل می‌زنم به دریا
دَم می‌زنم دَم می‌زنم ز مولا

یه‌بار دیگه یه‌بار دیگه می‌خونم
از خورشیدِ زمین و آسمونا

اَباصالح اَباصالح یامولا...

امشب تسبیحِ همه‌ی ملائک
ذکرِ یا صاحبُ‌الزمونه

سرسبزی و خرمیِ بهشت از
کاشیِ صحنِ جمکرونه

اون خالِ هاشمی چه دل‌فریبه
میگن که زلفش باغِ عطرِ سیبه

نقشِ اون دوتا بازوی رشیدش
نَصرُ مِنَ‌الله و فَتحٌ غریبه

پُر شده آسمون از، نغمه‌های خوش‌عهدی
با پرچمِ جاءَالحق، از راه می‌رسه مهدی

اَباصالح اَباصالح یامولا...

این یاسِ زیبای دامنِ نرگس
یا طاووسِ اَهلِ بهشته

که شد نگینِ یابقیّةُالله
زینتِ پَرای فرشته

خیمه‌ی سبزشه باغِ گلِ یاس
وقتِ نماز خیلی شبیهِ زهراست

قد و بالاش قیامته به قرآن
شجاع و پَهلوونه مثلِ عباس

با نگاهِ مَلیحش، آخرِ دلبریه
همه دار و ندارِ امامِ عسکریه

اَباصالح اَباصالح یامولا...

پرچمِ یالثارات‌ُالحسینه
مثلِ عباس به روی دوشش

هِیبتِ مرتضیٰ توی نگاشه
کسی نیست حریفِ خروشش

فارِسُ‌الحجازه همتا نداره
میونِ مِیدون، تنها تک‌سواره

هیچ‌کس نمیشه حریفِ نبردش
آخه میونِ دستاش ذوالفقاره

یه روز میاد ایشالا، قائمِ آلِ‌طاها
دارن تمامِ یاراش، سربندای یازهرا