(اباالفضل)۲ بیا این دم آخری غربتم رو ببین و بیا و تَسلا بده درد امالبنین و واویلا (اباالفضل)۲ الهی که مادر فدای دو دست بریدت بمیرم برای غریبی و مشک دریدت عباسم نظر کن به حالم که زار و ، محزونم ببین گوشهای کنج بستر، گریونم نفسهام رسیده روی لب ایمادر با چشمای تر از غم تو، میخونم اباالفضل... اباالفضل شنیدم اُمیدت عزیز دلم نا اُمید شد شنیدم که گیسوی زینب یه روزه سپید شد عباسم اباالفضل شنیدم یه لشکر تو رو کشتنت نور عینم تو رفتی و شد بیعلمدار و یاور حسینم عباسم دو دستای تو قاتلم شد، عباسم حرم بیپناه و علم شد، عباسم میگفتن به حال حسینم، خندیدن قد و قامتش تا که خم شد، عباسم اباالفضل... (اباالفضل)۲ برام گفته زینب که توی نبودت چه ها شد چقد تازیونه نصیب زن و بچهها شد واویلا اباالفضل شنیدم که تو شام و کوفه چقد شد، جنایت چقد روی ناقه به اهل حرم شد، جسارت عباسم امان از غم کوچه بازار، واویلا امان از غریبی و آزار، واویلا توی اون شلوغی و جنجال، بی بیها میگفتن کجایی علمدار، واویلا حسین...