آوازه‌ات دنیا رو گرفت

آوازه ات دنیا رو گرفت، ای دنیای بچگیام
پر کردی روز و شبمو، از فکرت بیرون نمیام

حسین تو قلبم داره ریشه
حسـین که تکراری نمی‌شه

حسین اون عشق موندگاره
حسین کی تنهامون می‌ذاره

 زمان مرگم بیا اباعبدالله
دوست دارم خیلی یا اباعبدالله
ندارم حرفی به جز همین یک جمله
و صلی الله علی اباعبدالله

بعد از مرگم عاشقتم، من حتی زیر لحدم
هر چی گفتن می‌گم حسین، آداب عشقو بلدم

حسین قبرم بی تو سیاهه
حسین آقا چشمم به راهه

حسین تو اوج بی قراری
میای یا ناکامم می‌ذاری

بریدم از خیلیا اباعبدالله
به جز تو دارم کیو اباعبدالله
می‌خواهم حرف آخرم تو دنیا باشه
و صلی الله علی اباعبدالله

بارون، بارون، چشمای گریون
این شب‌ها  گریه عادتم شدم
توی رویاشم کربلا باشم
برای یکی دو ساعتم شده
خیلی بی‌تابم نکنه خوابم
انگار دوباره قسمتم شده
وااا کرب و بلا (۴)