آه یوماه

از مادرمم یاد کنید همه
هر جا که میارید اسممو

من کشته‌ی کوچه شدم ننه
اینجوری بخونید روضه‌مو

عبدالزهرا پیشونیمو عرق سرد گرفت
جلو راهمونو نامرد گرفت

صورتش خورد به دیوار درد گرفت
جیگرم وا رفت

هنوزم چشام تو کوچه روی خاک به یه گوشواره است

نفسم بنده
هردفعه مغیره می بینه منو می‌ گه می خنده
وای یومّا یومّا