ای ‌دل ‌خبر داری ‌چِسان

ای ‌دل ‌خبر داری ‌چه‌سان
شور دگر دارم ‌به ‌سر
در حیرتند از عشق من
پروانه و مرغ سحر

امام حسن یا امام حسن

امشب دلا تا صبح‌دَم
باید زنم از عشق دَم
جویم مَهَم را دم به دم
با دیده‌ی اختر شمار

امام حسن یا امام حسن

آمد امیر دیگری
ماه منیر دیگری
بنگر بشیرِ دیگری
در مَسنَدِ خَیر البشر

امام حسن یا امام حسن

آری شب میلاد او
گویم سخن با یاد او
چون شادم از ارشاد او
بگشوده‌ام پس بال و پر

امام حسن یا امام حسن

فجرِ زمان، آرامِ جان
فیض نهان، کهف امان
سَروِ روان، ماهِ مَهان
کاندر جهان شد جلوه‌گر

امام حسن یا امام حسن

مِهرِ سپهرِ سروری
شمع هدایت عسکری
رویش ز نیکومنظری
محسود شمس است و قمر

امام حسن یا امام حسن

رخسار گُلگونش حسن
گفتار موزونش حسن
نامِ همایونش حسن
فَرُخ رخ و نیکو سیَر

امام حسن یا امام حسن

خورشیدِ سُرِّ مَن رأی
نوباوه‌ی اِبن الرضا
هم راضی حکمش هم قضا
هم تابعِ امرش قَدَر

امام حسن یا امام حسن

عَبد مُقَرَّب پیش رب
شد عسکری او را لقب
باشد بدان عالی‌ نَصَب
هادی پدر مهدی پسر

امام حسن یا امام حسن

مِهرش بود حَبلُ المتین
سرمایه‌ی صدق و یقین
آباد از او دنیا و دین
از صبر وی پیدا ظفر

امام حسن یا امام حسن

شاهان گدای دَرگَهش
دُرّ و گوهر خاک رَهَش
توصیف شاهِ دینِ حق
روز جزا بدهد ثمر

امام حسن یا امام حسن