آروم و قراره من، بی تو زندگى هرگز ۲
رفتی از پيشِ حيدر، زهرا جان خداحافظ
پاشو باز دست به پهلو بگير و
پاشو باز دست به زانو بگير و
پاشو آرومم عيبی نداره
بمون و از حيدر رو بگير و
من كه هستم، ديگه رو زدنت به فضه چيه
دارم مي‌ميرم، چرا فاطمه خونمون خونيه
دارم مي‌ميرم، روی چادرت جای پای كيه
آه ياس كبود من، آه بود و نبود من...
(چی شد كه حسن هر شب، تو خواب ميشه چشمش خيس) ۲
(چند روزه چرا زهرا، گوشوارت تو گوشِت نيست) ۲
تو كه آهِ حيدر رو شِنُفتی
چرا چند روزه چيزی نگفتی
تو گوش حسن چی گفتی زهرا
(چرا تا راه ميری هِی میاُفتی) ۲
نگو كه ميری، آخه زينبم سايه‌ی سر می‌خواد
نگو كه ميری، واسه‌ی عروسيش يه مادر می‌خواد
نگو كه ميری، آخه آشيونم كبوتر می‌خواد
آه ياس كبود من، آه بود و نبود من...
