آب زنید راه را حین که نگار آمده

آب زنید راه را حین که نگار آمده
سجده کنید شاه را روز قرار آمده

ذراتِ دو عالَم جمله در تلاطم
در حالِ تکلّم
یا اهل النبوه صلی الله علیکم

خاک قیام می‌کند، باد سلام می‌کند
عرض ادب شمس و قمر رو به امام می‌کند

جن و ملَک نوحه‌کنان بهرِ امیرِ عالمین
یا حسین حسین حسین...

آب زنید راه را حین که نگار آمده
از جا خیز علقمه شیرِ شکار آمده

شد وقتِ نزولِ آیاتِ جلیله
بانوی قبیله
زانو زد اباالفضل اهلاً یا عقیله

مؤذن حرم اذان دهد به آوای جَلی
صلاة ظهر با امامتِ حسین ابن علی

برده شهِ کربلا نماز را به زیر دِین
یا حسین حسین حسین...

آب زنید راه را حین که نگار آمده
حبیب و ابنِ عوسجه، لشکر یار آمده

می‌بخشد اینجا دریای گناهی
کوهی را به کاهی
ای دل باادب باش چون حرِّ ریاحی

رهگذری به یک نگَه می‌شود عاقبت به خیر
شود یکی چونان وَهَب یکی شود چونان زُهِیر

خلاصه هر صحابه‌‌ای گفت عوَض شهادتین
یا حسین حسین حسین...