من توصیهی اوّل و اهمّم حضور در پای صندوقهای رأی است. این از همه چیز مهمتر است برای کشور. ممکن است بعضیها - حالا به هر دلیلی - نخواهند از نظام جمهوری اسلامی حمایت بکنند امّا از کشورشان که میخواهند حمایت کنند، آنها هم باید بیایند پای صندوق رأی. همه باید بیایند پای صندوقهای رأی، حضور خودشان را اثبات کنند. هر کسی که انتخاب خواهد شد - که تقدیر الهی را ما نمیدانیم - اگر چنانچه آراء بیشتری از مردم را داشته باشد، در صورتی که دارای رأی سدید و خوبی باشد، بهتر میتواند از آن رأی دفاع کند. میتواند در مقابل معارضین کشور بایستد. کشور ما دشمن دارد، معارض دارد. در عرصهی بینالمللی، دشمن بینالمللی دشمنی نیست که با رودربایستی و با من بمیرم، تو بمیری کنار بکشد. در دنیا سیاست اینجوری نیست که با رودربایستی بگوییم: طرف را خجالتزده کنیم، مثلاً عقب بکشد. نخیر، هرچه شما ضعف نشان بدهید، او میآید جلو. هرچه شما عقب بکشید، او جریتر میشود. این را ما تجربه کردیم. یک جاهایی عقب کشیدیم، دشمن ما جریتر شد. یک چیزی او گفت، ما به خیال یک مصلحتی حرف او را قبول کردیم، دیدیم پایش را گذاشت روی آن حرف، یک قدم آمد جلو؛ دشمن اینجوری است. در مقابل دشمن بینالمللی، با ارادهی قوی، با احساس عزّت، با اعتماد به این ملت - به این ملت باید اعتماد کرد، ملت ما ملت شجاع و رشیدی است - و با توکّل به خدای بزرگ و با حسن ظنّ به وعدهی الهی، بایستی راه را انتخاب کرد، با نگاه صحیح، عاقلانه، مدبّرانه پیش رفت، آن وقت خدای متعال هم به اینچنین کاری برکت خواهد داد و توفیقات الهی شامل حال همه خواهد شد.