کی دیده کسی که با گدا می‌سازه
کی دیده کسی رو که بنده نوازه
دست خالی نمی‌ره از پیش اون چون
در خونش همیشه رو گدا بازه
چقد عزیزه/آقایی که یه عمره سیدالکریمه
چقد عزیزه/کسی که ماها میشناسیم از قدیمه
قبله‌ی تهران/زیارتش درست شبیه کربلائه
قبله‌ی تهران/زیارتش دوای درد دل مائه
(یا سید الکریم،دست ما رو بگیر)
کی دیده خواهری رو که غصه داره
ببینه برادر و که سر نداره
امون از غصه و درد بی نهایت
خواهری ببینه غصه و مصیبت
با حال مضطر/صفیه اومده با اشک و دیده‌ی تر
با حال مضطر/اومده بالای سر نعش برادر
درسته داغش/قد یه دنیا بود و خیلی بی‌کرونه
کسی نگفت که/خواهرش و کتک زدن با تازیونه
(آه و واویلا،آه و واویلا)
زینب و غصه و درد بی برادر
غارت خیمه و گوشواره و معجر
زینبی که بی حسین نداره طاقت
حالا تنها داره میره به اسارت
چقد غریبه/می‌بینه پیکر حسین روی زمینه
نیزه و شمشیر/کفن برای پیکرش فقط همینه
داره می‌بینه/یه جای سالم توی پیکرش نمونده
با گریه داره/برای غربت حسین روضه می‌خونه
(غریب مادر،یا ابا عبدالله)
به قلم:علی اکبر غلام پور
