هر بار - دنیا میشه رو سرم آوار

هر بار - دنیا میشه رو سرم آوار
میرم توو روضه‌ی علمدار

اینجوری آروم می گیرم
توی - این دنیایی که پر غوغاس
تنها امید منه عباس
کاش بشه براش بمیرم

چه تقدیری / از این بهتر که مجنون اباالفضلم
همین خوبه / که من دنیامو مدیون اباالفضلم
یعنی میشه / ابوفاضل دم مرگم پیشم باشه
توی قبرم / یقین دارم که مهمون اباالفضلم ۲

(ابوفاضل - ابوفاضل۳) ۳

سقا - با تو دارم حس خوشبختی
پناه منی توو هر سختی

سفره دار عالمینی
سقا - مشک تو دلخوشی بارون
امید دلای سرگردون
تو علمدار حسینی

شنیدم که / به این دلهای خسته کربلا میدی
بنازم که / به عالم درس ایثار و وفا میدی
ابوفاضل / شبیه تو کسی باب الحوائج نیست
شنیدم که / تو حتی ارمنی ها رو شفا میدی ۲

(ابوفاضل - ابوفاضل۳) ۳

عباس - دریا توو چشای تو پیداس
رفتی و توو خیمه ها غوغاس

خوشی بعد تو سرابه
عباس- سر تو رو دامن زهراس
پاشو که برادرت تنهاس
پاشو خیمه قحط آبه

ابوفاضل / پس از تو گریه باید بی صدا باشه
دیگه زینب / باید بيشتر به فکر معجرا باشه
بمیرم که / عمود آهنین کار خودش رو کرد
ابوفاضل / امون از ضربه ای که بی هوا باشه ۲

(ابوفاضل - ابوفاضل۳)

منبع:موسسه ادبیات آیینی بی‌پلاک