حبیب من چرا

حبیب من چرا - ز من بی خبری
میان کوچه ها - من و در بدری

به پای دارمو / من و اینهمه اشک ندامت
سرم بشکسته و / سر زینب تو به سلامت ۲

حسین جان ؛ کوفه میا ۳ حسین

شود غرقه به خون - تن اکبر تو
ز دوشت پر زند - علی اصغر تو

عزیز فاطمه / تو که بر همه شاه و امیری
به ناموست بگو / که دگر شده وقت اسیری ۲

حسین جان ؛ کوفه میا ۳ حسین

(امام باقر علیه السلام)
نرفت از یاد من - غم کرببلا
هجوم و آتشِ - عدو در خیمه ها

شدم مسموم کین / جگرم ز غم تو کباب است
لب خشکم ببین / که شبیه تو تشنه ی آب است ۲

حسین جان ؛ واغربتا ۳ حسین


منبع:موسسه ادبیات آیینی بی‌پلاک