به سینه میزنم اشک غمه تو دامنم
دلیل داره همین رختِ سیاهِ بر تنم ۲
مدال نوکریم بوده به سینم از قدیم
تموم زندگیم فدای سید الکریم ۲
یه عمره عاشقم، دلم اسیر این آقاس
هوای این حرم، شبای جمعه آشِناس
چیکار کنم آخه، برا من اینجا کربلاس
غریب آقام آقام ۶
همین تبارمو این دل بیقرارمو
دارم از این آقا همه دار و ندارمو ۲
مثه کبوترم توی هوای این حرم
با حالت جنون گوشه به گوشه میپرم ۲
چه مرقدی خدا، چقد عزیز و با صفا
زبون میگیره از، دیدن موج زائرا
فقط میشه بگم، غریب امام مجتبی
غریب آقام آقام ۶
به سمت پرچمه دیده ای که پر از غمه
میگیره دل بازم برای دخت فاطمه ۲
می بینی این روزا چه حالیه تو شهر ما
دوباره یک رفیق کولشو بسته ای خدا ۲
داره میره که این، دلِ شکسته خون بشه
دوباره چشمه ی، دیده ی من روون بشه
میخواد مدافع، حرم آسمون بشه
غریب آقام آقام
منبع:موسسه ادبیات آیینی بی‌پلاک
