آخرِ ماهِ صَفره نوحه خونن فرشته ها
هم به رسول خاتم و هم به امامِ مجتبی
آه...گردیده توأَم بر آلِ حیدر/ داغ پیمبر/ با سبط اكبر
یا مصطفی و یا حسن نوای آسمونه
با یاد بابا و پسر فاطمه روضه خونه
وای ... از دل زهرا
شده به دست فتنه ها خاموش چراغِ مدینه
دلِ تموم عاشقا گرفته داغِ مدینه
آه... آتیشِ قلبِ اهل ولایت/ سوز نبوّت/ آهِ امامت
آی مدینه آی مدینه بگو پیمبرت كو
كریم آل فاطمه آن سبط اكبرت كو
وای... از دل زهرا
عزای ختم الانبیا ماتم عظمای همه است
مَطلَع شعرِ غربت و غمِ علی و فاطمه است
آه ...عدّه ای كافر سوره ی كوثر/ آتیش و هیزم/ روضه ی مادر
صد آفرین و مَرحَبا به مردمِ مدینه
یاس علی فدا شد با دست ظلم و كینه
وای... از دل حیدر
امام حَسَن به روضه خون میگه با اشك لاله گون
تو مجلس عزای من روضه ی مادر و بخون
آه ... قاتلِ من نَه زهر جفا بود
صدای سیلی تو كوچه ها بود
گلِ بهار عمرم و، خزون كینه پَژمُرد
خودم دیدم كه مادرم، تو كوچه ها زمین خورد
آه... مظلومه مادر
