یه حرم پی رفتن

یه حرم پی رفتن تو روی خاکه علی پسرم
می‌ریزم مثل اهل حرم خاک رفتنتو به سرم
پسرم، پسرم 
جونمو می‌گیره به خدا غم رفتن تو علی جون 
میری و می‌گیره بغلم بوی پیرهنتو علی جون 
پسرم، پسرم 
تو میری و عمر منم از دست میره 
تو این حرم هرچی که شادی هست میره
بی تو رقیه با خودش هم قهر میشه 
شیرینی دنیا به کامش زهر میشه
دلواپسِ این قد و بالاتم عزیزم 
دلشوره‌هامو هی توی قلبم می‌ریزم 
وقتی که رو دوشم تو می‌اندازی عبامو 
بد جوری بیشتر می‌کنی دلشوره‌هامو
ولدی ولدی ولدی ولدی ولدی 
بی تو دلخوشی بابا از این خیمه‌ها میره
تو میری و از قلب حرم هم صفا میره 
بی تو دنیا تو چشمم بابا مثل زندونه
رقیه چشاش خیسه، ببین عمه گریونه
آهسته‌تر ببین پسرم میری و بابات میمیره دلش
قبل از رفتن یه دست رو سر رقیه بکش میگیره دلش
پیش عمه بمون یکمی ببین که به غم اسیره دلش