یادم نمیرود که همه عزتم تویی

یادم نمی‌رود که همه عزتم تویی 
من پای سفره‌ی تو شدم محترم
حسین، حسین، حسین
یا اباعبدلله آقای من...

بعدِ یه چند شبی که پروانه، گریه به حال شمع می‌کنه 
روضه‌ی دستای شکسته رو، دست بریده جمع می‌کنه 

وقتی تا محشر، اُمُّنا زهراست 
پس به تو می‌گم، اَمّیَ العباس 

ای صنما! ای خدای همه‌ی با جنما 
اون که می‌میره برا تو منما 

کفیل عقیله ابالفضل، اصیل اصیله ابالفضل 
بزرگ قبیله حسینو، عموی قبیله ابالفضل 

ابالفضل ابالفضل قمر سیما 
 ابالفضل بلند بالا ابالفضل ابالفضل
ابالفضل ابالفضل یل ام البنین و بن الزهرا
 ابالفضل ابالفضل
جانم ابالفضل ابالفضل 
جانم ابالفضل ابالفضل

رقیه جان ای سه‌‌ساله‌ی بزرگ خاندان
جانم عمه جانِ صاحب‌الزمان
رقیه جان رقیه جان

جوونیم حلال رقیه، همه دنیا مال رقیه 
آره عزت و آبرومو دارم از قبال رقیه 

رقیه رقیه مه کامل 
 رقیه قرار دل رقیه رقیه

رقیه رقیه 
همه عشق جناب ابوفاضل رقیه