کربلای توئه قبلگاه منه
[ جواد مقدم ](کربلای توئه قبله گاه منه سرزمین تو و (سرپناه منه)۲)۲ می‌دونم آقا، همه روضه‌ها شروع می‌شه به ساعت کربلا من ازت می‌خوام، یه حسینیه مثلاً به مساحت کربلا به جون خودم، جونمم می‌دم بشه خرج زیارت کربلا از همون قدیم شدی زندگیم سر سفره‌ی خونمم اومدی منم اومدم به تو رو زدم مگه می‌شه گداتو پناه ندی؟ به همه نشون می‌دم آقاجون، (تو شناسنامه‌ی منو مُهر زدی)۲
