کار میکنی

کار می‌کنی، چَقَدِه منو بدهکار می‌کنی 
کار می‌کنی، حالِ آسمونیا رو زار می‌کنی 
کار می‌کنی، فضّه میگه نه تو اصرار می‌کنی 

احتیاط کن، یه وقت اذیت نشی
احتیاط کن، جایی نگیره پهلوت 
من هنوزم نمی‌دونم چی شده
امّا دیدم کبوده روی زانوت 
امّا دیدم کبوده روی اَبروت

حالا که جارو توی دستاته
غما رو بیرون کن از خونه 
وقتی که دستای تو می‌لرزه 
دلِ علی رو هم می‌لرزونه 

خانومم، کنارِ تو آرومم...

جونِ علی، خسته نکن خودتو جوونِ علی
جونِ علی، پاهات توون نداره توونِ علی
جونِ علی، بی تو میمیره و نمی‌مونه علی

احتیاط کن، تازه یکم خوب شدی
احتیاط کن که دردا بیشتر نشه
خب عزیزم تو از خودت کار نکش
تا که این دلشوره‌ها بیشتر نشه

اگه بری خدایی بعد از تو 
آخرِ کارِ من به جز دِق نیست
تا دو قدم راه اومدی دیدم 
زهرای من زهرای سابق نیست 

(خانومم، کنارِ تو آرومم)۲