چه ظلم‌ها که به اولاد مصطفیٰ کردند
خدا گواه‌ست به آلِ علی جفا کردند
گلوی تشنه بُریدند از حسینَش سَر
سرِ مقدّس او را به نیزه‌ها کردند
امامِ چهارم ما را به شام آوردند
میان خَلق، وِرا خارجی صدا کردند
امامِ پنجمِ ما را به زهرِ کین کشتند
بَسا ستم که به آن حجّت خدا کردند
به بیت حضرتِ صادق هجوم آوردند
قیامتی دگر از این ستم به پا کردند
سرِ برهنه، دلِ شب، ز خانه‌اش بُردند
چه ظلم‌ها که به آن نَجل مرتضیٰ کردند
در آن سیاهیِ شب اهل بیت آن مظلوم
گریستند و برای پدر دعا کردند
همه سواره و او را پیاده می‌بردند
نه رحم کرده نه از حضرتَش حیا کردند
سه بار تیغ کشیدند بهرِ کشتن او
عجب به عهد رسول خدا وفا کردند
امامِ صادق ما را به زهرِ کین کشتند
مدینه را ز غمش دشتِ کربلا کردند
حسین...
