چه خوبه که گداتم، یه عمره مبتلاتم
امام عسکری من، دلتنگ سامراتم
ضریح شیش گوش و گنبد طلا داری
تو اربعین آقا، برو بیا داری
سفره‌ات همیشه پهنه از بس کرم داری تو
حسن شدی امّا باز خوبه حرم داری تو
(واویلتا واویلا)۲
چه خوبه که گداتم، یه عمره مبتلاتم
امام عسکری من دلتنگ سامراتم
حسن شدی ولیکن میون کوچه دشمن
به مادر تو آقا توهین نکرده اصلاً
این روز‌ها که مهدی غمی به دل داره
برا غم محسن، خودش عزاداره
صد تا کتاب روضه‌ست این مقتل دردآور
عالم بدونه محسن، شد کشته‌ی میخ در
(واویلتا واویلا)۲
شکسته شد پر تو، چی اومده سر تو
سوزونده زهر کینه، تموم پیکر تو
کاسه‌ی آب افتاد از دست بی جونت
گریون مهدی از حال پریشونت
شکر خدا لب تشنه، نرفتی از این دنیا
دلا بسوزه واسه، حسین اباعبدالله
(حسین اباعبدالله)۲
