پشت سیلی ز اشک خاطرهی چهرهی خندهروی مادر بود شانهای بین دستهای حسن بین آن، چند موی مادر بود سر زینب بهروی پای حسین آسمان دلش بهاری شد هاتفی گفت: عرش میلرزد چون که اشک حسین، جاری شد