پر گل شده باغ سینه‌ام
دلتنگ صحن آیینه‌ام
(بنما ترحّم، ملیکه‌ی قم
یا بنت موسی، اُختُ الرضا)۲
ای خواهر سلطان غریبان
ای دختر شاه بی کسان
بی بی هوای صحن تو سازد
آسوده حال دلواپسان
یا فاطمه یا معصومه...
دل در وجودم، چون خُم شده
آواره‌ی شهر قم شده
من خسته حالم، بشکسته بالم
یا بنت موسی، اخت الرضا
بی بی خراب و خُرد و خمارم
از کوی خود در به در مکن
(بی بی گرفتار هجر یارم
آینه را خون جگر مکن)۲
یا فاطمه یا معصومه...
با دیدن گنبد طلا
گل می‌کند داغ کربلا
(دل زیر دِین است، یاد حسین است
یا بنت موسی، اخت الرضا)۲
با یاد تو صبر داغ زینب
شعله به جان و دلم زند
او دیده از تل زینبیه
یارش چگونه جان می کند
هجر برادر، صبرت ربود
اما نشد صورتت کبود
گشتی پریشان، از هجر سلطان
یا بنت موسی، اخت الرضا
دل زیر دین است، یاد حسین است
یا بنت موسی اخت الرضا
(در دشت کرببلا نبودی
بینی سر نیزه رأس شاه)۲
(زد خصم وحشی، با تازیانه
بر جسم اطفال بی گناه)۲
یا زینبا یا زینبا...
