پاشو سردارِ لشکرم، اومده زهرا مادرم
چی بگم من به دخترم برادرم، برادرم
حرم میشه آواره، بی‌معجر و گوشواره
می‌گرده کلّ لشکر پیِ قبر شیرخواره
روی خاک تا عَلم افتاد
ولوله تو حرم افتاد
علی العباس واویلا
حسین تنهاست واویلا
چه بلایی اومد سرم
شده دستای تو قلم
همه با خنده کف زدن
برابرم برابرم
با ناله‌ی یا زهرا
تو کربلا جون دادی
تا از رو اسب با صورت
روی زمین افتادی
خالیه مشک تو سقّا
می‌خونن موج‌های دریا
علی العباس واویلا
حسین تنهاست واویلا
زن و بچه‌م پریشونن
کنار خیمه حیرونن
اینا مَحرم نامحرمی، نمی‌دونن، نمی‌دونن
تیر سه‌شعبه تا شد، میون چشمات جا شد
دو ابروی پیوسته‌ت بمیرم از هم وا شد
خالیه مشک تو سقّا
می‌خونن موج‌های دریا
علی العباس واویلا
حسین تنهاست واویلا
اگه دستات بریده شد
اگه قدت خمیده شد
کار تو کی به قتلگاه کشیده شد
تو اشکامون یک رازه
راه جسارت بازه
میاد تو گودال دشمن
با اسب و نعل تازه
زینبم دل‌نگرونه
هر نفس نوحه می‌خونه
علی العباس واویلا
حسین تنهاست واویلا
