وا اُماه، وا اُماه ...
مادر، مادر ...
اُمُنا زهرا، اُمُنا زهرا
ای حبیبه‌یِ حیدر، اِنسیَةَالحَوْراء ...
(اُصِبَت حَدا، کوچه و اعداء)۲
یه زن افتاده میونِ خِیلِ نامردا
دُفِنَت لَیلا، آه و واویلا
(گمونم خونی شده باز کفنِ زهرا)۲
اُمُنا زهرا، اُمُنا زهرا
ای حبیبه‌یِ حیدر، اِنسیَةَالحَوْراء ...
وا اُماه، وا اُماه ...
می‌زد مرا مُغَیرِه و یک تن به او نگفت
زن را کسی مقابلِ شوهر نمی‌زند
وا اُماه، وا اُماه ...
وا یوماه، وا یوماه ...
((پرستویِ مهاجرم، چرا زِ لانه می‌روی)۲
(اگر زِ لانه می‌روی، چرا شبانه می‌روی)۲)۲
