همه زندگیم از برکت امام حسین

همه زندگیم از برکت امام حسین
خونه‌ی امیدمه هیئت امام حسین

خوش به حال عمری که پای تو سر می‌شه 
هر کسی نوکر تو می‌شه معتبر می‌شه
عَلَمت یادم داده که در این خونه
(قیمتی‌تر می‌شه هر چی کهنه‌تر می‌شه) ۲

خوش به حال اون‌که دیوونه‌ی حسینه
روی سینه و سرش نشونه‌ی حسینه
به خدا قسم که خیر تموم عالم
همه توی نوکری خونه‌ی حسینه

یا اباعبدالله ...

چایی‌ریز روضه‌اشم به دعای مادرش
منو پاکم می‌کنه بخار سماورش
نوکراش همه یکی از یکی آقاتر
چای ریزش نمی‌مونه تشنه توی محشر

با همون دستی که چایی می‌ده تو روضه
جام کوثر می‌گیره ز ساقی کوثر

دل هر کسی که جای ابوعلیِ
حساب و کتابش هم پای ابوعلیِ
رد شدن از صراط براش به راحتیه
خوردن یه استکان چای ابوعلیِ

یا اباعبدالله ...

ای که فرش روضه رو داری جارو می‌زنی
الهی به جز حسین به کسی رو نزنی

توی روضه‌هاش بگیر یه گوشه‌ی کارو
شده حتی جفت کنی کفش عزادارو
کار ارباب به خدا زمین نمی‌مونه
بگو یوسف ببینه گرمی بازارو

دِینت رو ادا کن
با نوکریت صفا کن
یه قدم تو روضه بردار
کَرَم رو نگاه کن

دل رو با صفا کن
راهی کربلا کن
وقتی خدمت می‌کنی
برا فرج دعا کن

به خدا که اسمش همیشه موندگاره
کی مثل امام حسین کریم و سفره داره؟
تو تموم عالم نظیرش رو ندیدم
هر کسی مثل آقای ما داره بیاره

یا اباعبدالله ...