همه با دامن آتش گرفته رو به گودالن

همه با دامن آتش گرفته رو به گودالن

[ کربلایی نریمان پناهی ]
همه با دامن آتش گرفته رو به گودالن
عجب شام غریبانی
منو پاره گریبانی 
تو و گودال طوفانی 

(یکی زد، دو تا زد 
همه صورتت عوض شد 
پُر از خون شد این خاک
رنگ تربتت عوض شد ۲)۲

حسین جان، حسین جان، جانم حسین حسین جان...

وای حسین...

سرِ پیراهنِ تو، گریه‌ی ما را درآوردند
میان این همه کشته، چرا تنها تو عریانی؟
فتاده بین میدانی، نمی‌بینم مسلمانی 

زمینو بگردی پُرِ یالِ ذوالجناحه
خدایا کمک کن مادرش تو قتلگاهه

حسین جان، حسین جان، جانم حسین حسین جان...

خبر داری که تو رفتی به کوچه‌گردی افتادم
 به من از تو فقط هجران رسید، آن هم چه هجرانی
تو که شاهِ شهیدانی، چرا گیسو پریشانی

بریده بریده، نفسی دیگه ندارم
نگاه کن که سمت شام و کوفه رهسپارم

حسین جان، حسین جان، جانم حسین حسین جان...

شکسته شکسته، سر روی تنت می‌ذارم
که باید سه ساعت از تو نیزه دربیارم 

حسین جان، حسین جان، جانم حسین حسین جان...

نظرات