هـزار شُکـر که بُـردیـم نـامِ هـادی را
هـزار شُکـر که داریـم امامِ هـادی را
هزار شُکر که دارد در این شب نوروز
لبـاسِ مـشـکـیِ مـا، احـتـرامِ هـادی را
سـلامِ مــا بـرسـانـیـد ای کـبــوتـرهــا
که بـشـنـویم عـلـیک الـسلامِ هادی را
چـقدر جلوه به جبـریل میرسد وقـتی
خـطاب میکـنـد آقـا، غـلامِ هـادی را
بیا رویم که جـز سامـرا پـناهی نیست
نیاز نیست به فطرس، بیا که راهی نیست
بر آستان تو مـژگانِ ما که عادت کرد
به خاک بوسی ما، آسمان حسادت کرد
کسی که روضه برایت گرفت، بالا رفت
کسی که رفت به این روضهها، عبادت کرد
همینکه زائرت از جامعه زیارت خواند
سبوی خویش پُر از چشمهی سعادت کرد
بـرای عـمـهی سـادات در قـفـس رفـتـی
و شیر عرض اردت به این سیادت کرد
پـسر فـراقِ پـدر را، چگـونه چاره کند
روا بود که گـریـبـان، امـام پـاره کـنـد
تو را زِ خـانـهی خـود، با عـذاب آوردند
تو را به گـوشـهای اما، خـراب آوردند
به روی خاک نشستی و شام را دیدی
که عـمـههای تو را، با طـنـاب آوردند
یـتـیـمهـای گـرسـنـه به بند زنجـیـر و
رسـیـد وقـتِ طـعـام و کـبـاب آوردنـد
ز خانهها همه بوی طعام مآمد
ولی به جان تو بابا، گرسنه خوابیدم
من از امام زمان، شرم دارم از این خط
که پیـشِ چـشمِ شما هم شـراب آوردند
شراب بود، ولی بر سـرت سنان نزدند
به زخمهای لبت، چوبِ خیزران نزدند
خبر داری مرا بازار بردند؟
پربازدید ترین شعر روضه سیدرضا نریمانی محرم و صفر امام هادی (ع)
