نوحوا نوحوا، علی شبلی

(نوحوا نوحوا) ۲ علی شبلی
برگشتی ولی مادر لب تشنه‌تر از قبلی

موقع غارت حرم رسیدم
عبا رو از زیر تنت کشیدم
سر تو رو روی پای من بریدن
یا ولدی

مردم من بالا سر تو
چی آوردن به سر پیکر تو
ای شهید ارباً اربا تو حرم
دوباره پخش شده پیکر تو

همه رفتن از حرم ولی
داره می‌سوزه تن علی

(واویلا واویلا 
بی پسر اُم لیلا
واویلا واویلا 
خون جگر اُم لیلا)

نوحوا نوحوا
نوحوا علی المظلوم
تا نمیرم از داغت
دیگه نمی‌شم آروم

بارون تیر و نیزه‌ها شدید شد
با لب تشنه پسرم شهید شد
محاسن بابای تو سفید شد
یا ولدی

وقتی تو خیمه همهمه‌ست
زخم پهلوی تو مثل فاطمه‌ست

قاتل تو یک نفر نبود علی
به خدا خون تو گردن همه‌ست

ای وای از شمر و طعنه‌هاش
من و زجرم می‌ده زجر و خنده‌هاش
وقتی جا می‌مونه پشت قافله
از رو نی مراقب رقیه باش

چی بگم از غم مادرت
بین نامحرمه مادرت

***

سنگینه مشتشون
همه من رو می‌زدن زجر هم پشتشون
مونده موی من لای انگشتشون
سنگینه مشت شون

گفتم اینجا رو نه
دوست دارم بازارو این بازارو نه

*****

عذابم نده
پیش چشام نبند چشاتو
خوابم نده
صدا بزن بازم باباتو

عذابم نده
روی زمین نکش پاهاتو، علی اکبر

پیرم کردن
از زندگی سیرم کردن
کنار نعش جوونم آخر
زمین‌گیرم کردن

وای وای وای
ولدی ولدی ولدی علی