نه دنبال کسی می‌ره و نه فرار می‌کنه

علی علی علی علی

نه دنبال کسی می‌ره و نه فرار می‌کنه
نصیحت می‌کنه اول نه شکار می‌کنه

یه جور می‌جنگه میگه معاویه العجل
ببین حیدر رو تو میدون چه کار می‌کنه

وقتی که به لشکر دشمن می‌زنه
اول نسل رو می‌بینه بعدا می‌زنه

تنها اون کافر رو که تو سلبش هم
یه مومن نباشه رو گردن می‌زنه

اشتباه نمی‌زنه
بی‌گناه نمی‌زنه

سردار رو می‌زنه
سرباز سپاه نمی‌زنه

همون شیری که با چشم خودش شکار می‌کنه
با قنبر توی گرما تقسیم کار می‌کنه

نمیشینه روی تخت خلافت علی
یتیما رو روی دوشش سوار می‌کنه

تنهای تنهای تنها می‌کشه
روی دوشش بار دنیا می‌کشه

وقتی قامت می‌بنده دیگه طبیب
راحت تیر از پای مولا می‌کشه

بی‌خبر نمی‌زنه
بی‌ثمر نمی‌زنه
نیرنگ و حتی به اون دو نفر نمی‌زنه

حق علی مولا ...

علی همون مردِ بی‌هماورده
که اسمشم کار یه لشکر کرده

ولی میگه جنگو عقب بندازین
شاید که فردا یه نفر برگرده

دنبال کشتن نیست، دنبال هدایت بشره
میگه مالک اگه یک نفرو نجات بِدی هنره

گفت با مالک قبل جولانت
میدون برو ولی با تیغ برهانت

گفت با مالک قبل هر جنجال
میدون برو ولی با تیغ استدلال

ماکوا ولی اِلّا علی...

هیچ موقع جنگی رو شروع نکرده
هیچ‌ کسی رو بی‌آبرو نکرده

به غیر دست دزدای بیت‌المال
دستِ خدا دستی رو، رو نکرده

حرف بیت‌المال شه، شوخی با بچه‌هاشم نداره
کفِ دستِ عقیل، برادرش آهن داغ می‌ذاره

گفت با مالک حکمران اینه
قبل هر تصمیمی خدا رو می‌بینه

گفت با مالک فکر سائل باش
حاکم یه روزه باش ولی عادل باش

ماکوا ولی اِلّا علی...