نه تو اصلا به فکر کشتار نبودی

نه، تو اَصلاً به فکرِ کشتار نبودی
نه، تو فقط حیدرِ کرّار نبودی، نه

تو یتیم‌نواز بودی
یوسفِ حِجاز بودی

تو همونی که توی جَمَل با چشمای‌تَر
از بالا سَرِ جنازه‌ها گُذَر می‌کردی

تا سه روز به کُشته‌ها نماز می‌خوندی، تازه
از فراریاشونم صَرفِ‌نَظَر می‌کردی

بِالاِجبار می‌زَد
راضی نبود به کشتن و ناچار می‌زَد

سیاه‌لَشکرو نمی‌زَد و سَردار می‌زَد
انگار یه شیر به گَلّه‌ی کَفتار می‌زَد