نذار برگردم سر خونه‌ی اوّلم حسین
نذار هرکس که رسید دل گداتو ببَره
حالا که برگشتم و سرم به سنگ خورده آقا
می‌دونم جز تو کسی بار منو نمی‌خره
ای با خبر از حال پریشونم حسین
عالم می‌لرزه وقتی می‌گم جونم حسین
دردت به جونم اسم تو درمونم حسین
نعم الأمیری نعم الأمیری یا حسین...
اگه عمری باشه و اگه بیام باز حَرمت
دیگه این‌بار جونمو بگیر آقا پا عَلمت
صدا پای قافله‌ت داره به گوشم می‌رسه
از حالا منتظرم تا برسه مُحرّمت
خاموش نمی‌شه آتیشی که تو دلمه
چی بهتر از این لطف حسین شاملمه
از همه دنیا این نوکری حاصلمه
فقط از تو برمیاد دل منو جلا بدی
منو بین زائرات هر جوری میشه جا بدی
می‌دونم دل تو هم تنگه برا گدات آقا
دنبال بهونه‌ای براتِ کربلا بدی
آبروی دو عالم...
