ناجی راهب کلیسا

مستجابه توبه‌ی آدم و‌ حوا
نور تو ناجی راهبه کلیسا
اون کسی که می‌رسه به داد نوکر
تویی تو امام حسینه بی پناها

سوز و‌ آهِ من، تیغه‌ی علامتت تکیه گاهِ من
شاه پر علامتت سرپناهِ من، سوز و آهِ من

دلبر تو، مهربون‌تر از پدر مادر تو
اون که می‌مونه برا نوکر تو
من یه رعیتم شه و سرور تو 

(ای‌جانان، بابی انت‌ و اُمی‌ یاقدیم‌ الاحسان)


نذاری دست من از علم جدا شه
نوکرت بمیره واست از خدا شه
آرزوم اینه که وقتِ احتضارم
سر نوکرت رو زانویِ تو باشه

ای خوش آوازه، دستمو کفن که بست دست تو بازه
تو‌ نداره بخششت حد و اندازه، ای خوش آوازه

ای نعمت، سیدِ شباب اهلِ جنت
نوکریِ تو دلیل خلقت
کشتیِ نجات و بحر رحمت 

(ای‌جانان، بابی‌ انت‌ و امی‌ یاقدیم‌ الاحسان)

عمری سنگ عشقتو زدم به سینه
به امید اینکه مادرت ببینه
می‌دونم که عاقبت بخیری من
به یه امضای یل ام البنینه

سوره‌ی اخلاص، ای دلیل توبه‌ی یاغیا عباس
اشکِ بر عزایِ تو گوهر و الماس، سوره‌ی اخلاص

سرداری، کاشف الکُروب این درباری
به حسین ابن علی غمخواری
روی چشم نوکرت جا داری 

(ای‌جانان، بابی‌ انت‌ و امی‌ یاابوفاضل‌ جان)

مهربونیاتو می‌بینم به عینه
وصیت کرده دلی که زیر دینه
بنویسید روی سنگ قبر من این
خادمِ هیئت بین الحرمینه

دلبرِ دلخواه، هر کی رو زده به این خیمه و درگاه
نا امید نمیره از این دم و دستگاه، دلبرِ خواه

آواره، میشه هر کسی تو رو دوست داره
نداره هر کی تو رو چی داره
خونه‌ی دل از غمت سرشاره 

(ای‌جانان، بابی‌انت‌ و امی‌ یاقدیم‌ الاحسان)