میکشم من از داغ تو آه

می‌کِشم من از داغ تو آه 
خورشید زخمیِ قتلگاه
مُغَسِّلَ بِدَم الجِراح
یا حسین، یا حسین 

می‌لرزد آسمان و زمین 
می‌زند بر سر روحُ الامین 
نادَ الزَّینب بِصوت الحَزین
یا حسین، یا حسین 

یا حسین، یا حسین...

در بین آتش خیمه‌ها
طفلی با گریه می‌زد صدا
دست ما رو می‌بندن بابا 
یا حسین، یا حسین

رو خاک گودیِ قتلگاه 
سیُد العالمین سر جدا
فاطمه اومده کربلا 
یا حسین، یا حسین 

حسین یا حسین...

مظلومِ مظلومی...
افتادی تو گودال ولی آرومِ آرومی 

با این که تنت روی خاکه 
از عطش لب تو هلاکه
تو گودال چی دیدی که ذکرت
الهی رضاً به رضاکِه

***

بگو ته گودالی یا آخرِ معراجی 
بلند شو دیگه از خاک، قبوله حجت حاجی 

چرا به حالِ سجده تو قتلگاه افتادی
خواستی سبک‌تر باشی، پیرهنت رو هم دادی 

نزدیک سه ساعت افتادی تو گودال 
انقدر نیزه خوردی که رفتی تو از حال

پیش چشم زینب اعضاتو دَریدَن 
جسمت رو عزیزم رو خاکا کشیدن 

ای مظلوم حسینم‌‌...

***

از خیمه به سمت گودالت دویدم
جونم رو لب اومد، تا پیشت رسیدم

توی اون شلوغی نشناختم تنت رو 
بردن نانَجیبا حتی پیرهنت رو 

***

سَرو بُرد، معجرو بُرد، چشمِ دلش سیر نشد
آخر انگشترو بُرد، چشمِ دلش سیر نشد
یادگار مادرو بُرد، چشمِ دلش سیر نشد

چشمِ دلش سیر نشد دوباره اومد 
پیاده رفت از گودال، سواره اومد 

انگار اومد بر قلب من فرود 
خنجری که سرت رو از پیکرت رُبود