می‌خوانمت از هویدای دل

می‌خوانمت از هویدای دل
یا سیدی، تو کجا ما کجا
مهر تو شد هویدای دل 

یا داعیَ اللهِ دنیای من
یا شفیع‌َ الله عُقبای من

کار دو دنیا در دستان توست
من به تو محتاجم آقای من

(یا اباعبدالله الحسین)۳

ای وسعتِ بارش لطف تو
در آسمان زمین جلوه‌گر

ای جوشش مهر تو از ازل
در جان ما تا ابد مستقر

من کویر خشکم تو دریایی
فقیر و مسکینم تو مولایی

به تو می‌اندیشم ای خوب من!
تو سکوت شبهای تنهایی

(یا اباعبدالله الحسین)۳

پس می‌زنم با دل و جان حسین!
آن را که از غیر تو می‌رسد

چون دیده‌ام صد هزاران دفعه
از کربلا خیر تو می‌رسد

مُهر قبولیه اشک‌هامی تو
سند تسبیح لب‌هامی تو

شیرین این جمله تکراری‌شم
(آقامی آقامی آقامی تو)۳