می میرم از صدای تو

می میرم از صدای تو، سر می ذارم به پای تو 
مردن عشقِ برای تو، رو خاك كربلای تو 

سال به سال می گذره، باز محرم می یاد 
یك دهه عاشقی، باز برات كم می یاد 

كاشكی بیاد نامه رسون، از طرفت با بوی سیب 
مثل شهیدا ببینم، تو نامت ای شاه غریب 

من الغریب الی الغریب 
می میرم از صدای تو، سر می ذارم به پای تو 

مردن عشقِ برای تو، رو خاك كربلای تو 
ای ماه آسمون من، ای عشق بی كرون من 

ای سودای جنون من، آقای مهربون من 
جای اشك از چشام، خون سرازیر میشه 

با همین گریه ها نوكم، مَحرم روضه ها بشم 
با نوحه ی اهل حرم، از این قفس رها بشم 

عازم كربلا بشم، عازم كربلا بشم 
می میرم از صدای تو، سر می ذارم به پای تو 

مردن عشقِ برای تو، رو خاك كربلای تو 
درمون درد من ارباب، جان این سینه زن ارباب 

شاه صد پاره تن ارباب، مظلوم بی كفن ارباب 
داغ دل شب به شب پر حرارت میشه 

تا همون وقتی كه خیمه غارت میشه 
دمِ همه سینه زنا، وا عطشا به كربلا 

اهل حرم لطمه زنان، رأس حسین به نیزه ها 
آتیش زدن به خیمه ها 

می میرم از صدای تو، سر می ذارم به پای تو 
مردن عشقِ برای تو، رو خاك كربلای تو 

نسیم به پرچم می خوره 
چشام به زمزم می خوره 

برام تموم گریه ها 
یه روز به دردم می خوره 

من با غم تو زنده می مونم 
من با دَم تو زنده می مونم 

با مُحرم تو زنده می مونم 
ندا به عالم می رسه 

كه باز محرم می رسه 
بازم تو اوج بی كسی 

حسین به دادم می رسه 
من تا ابد برات پریشونم 

با اشكِ تو پر می شه پیمونم 
با محرم تو زنده می مونم 

آقا بمیره نوكرت 
برا نگاه آخرت 

هنوز به گوشم می رسه 
صدای هل من ناصرت 

از غصه ی لب تو گریونم 
از داغ تو به لب میاد جونم 

با محرم تو زنده می مونم 
دلم میاد به كربلا 

میاد كنار خیمه ها 
برات میمیره وقتی كه 

سرت میره رو نیزه ها 
ای كشته ی لب تشنه ی بی سر 

ای تشنه ی غرق به خون پیكر 
افتاده به صحرا با تن پرپر