می‌لرزه بغض صدام

می‌لرزه بغض صِدام
می‌سوزه اشک چشام
مادرم گفته از این زمین برام

این خاک آخر راه
اینجا می‌شه قتلگاه
می‌ریزه روی سر تو صد سپاه

باورکن که باخبرم
که چی میاد به سرم
دست و پا می‌زنی تو برابرم

(بیا برگردیم حسین) 3

بشنو جون من حسین
برگردیم وطن حسین
بیا رومو زمین نزن حسین

داداش اینجا گریه‌ها کنم
من تو رو رها کنم
تو زیر خنجر و من نگاه کنم

(دست به پهلو می‌زنم
رو خاک زانو می‌زنم
اینجا من به قاتلت رو می‌زنم) 2

ای مظلوم روحی فِداک
چه جوری با قلب چاک
صورتِ تو رو ببینم روی خاک

روی این خاک پُر مَحَل
از جسم عزیز من
حتی کهنه پیرهن رو می‌برند

روی این خاک در بر تو می‌زنن خواهرتو
(بگو من چی کار کنم دخترتو) 2

(عزیزم حسین، عزیزم حسین) 2

زینب به گریه گفت
ختم به خیر باد سرانجام کربلا

طوفان نهفته است
در این مسیر ظاهراً آرام کربلا

خیمه بپا کنید
یک روضه در حسینیه‌ی دل بپا کنید

بر قد و قامت
عباس و قاسم و علی‌اکبر دعا کنید

هر کس شهید شد
بر جسم او به جای کفن بوریا کنید

(نوحو علی الحسین) 3

تو اولین امیر بودی
که بین یک حصیر بودی

تو چشمه‌ی حیات بودی
تشنه لب فرات بودی

خون تو رو مباح کردند
روز منو سیاه کردند

بعد بریدن سر تو
حمله به خیمه‌گاه کردند

دمدمای غروب
از راه رسیده دشمنت
یکی نشسته رو تنت

تشنه بودی ولی تو رو
با لب تشنه کشتنت

جلو چشای مادر تو
یه عده بی‌حیا رسیدن

تو اولین شهید بودی
سرت رو از قَفا برُیدن

انگار هنوز دارند کبوتر رو پر می‌بُرن
انگار هنوز دم غروب سر می‌بُرن