من یکم ببین

منو یکم ببین سینه‌زنیمو هم ببین
ببین که خیس شدم عرق نوکریمه این

دلم یه‌جوریه ولی پر از صبوریه
چقدر شهید دارن میارن از تو سوریه

منم باید برم، آره برم سَرم بره
نذارم هیچ حرومی، طرف حَرم بره
یه روزی هم بیاد، نفس آخرم بره

حسین آقام آقام، حسین آقام آقام آقام... 

یه دسته‌گُل دارم، برایِ این حرم میدم
گُلم که چیزی نیست، برا حرم سَرم میدم

برایِ قربونی، اسماعیلو میدم با عِشق
خودم با بچه‌هام، فدایِ بانویِ دمشق

منم یه مادرم، پسرمو دوسش دارم
ولی جوونمو به دست بی‌بی می‌سپارم
بی‌بی قبول کنه بشه مدافع حرم

منَم یه مادرم، پِسرمو دوسش دارم
ولی جوونمو به دست بی‌بی می‌سپارم
بی‌بی قبول کنه، بشه مدافع حرم

حسین آقام آقام، حسین آقام آقام آقام... 

اینا که از جنون یه کلمه نفهمیدن
شبیه شامیا به گریه‌هام می‌خندیدن

کنایه می‌زدن، دلمو می‌سوزوننو
می‌خوان با حرفاشون خالی کنن دلِ منو

قسم به اون بدن، که چیدنش رویِ حصیر
منم شبیهِ اون عقیله‌ای که شد اَسیر
به غیرِ زیبایی، نمی‌بینم تو این مسیر

ای سایه‌ی سرم، تا که تو رفتی همسرم
همش بهونه‌‌یِ تو رو می‌گیره دُخترم

به جایِ لالایی روضه، براش می‌خونمو
دَمِ بابا باباش داره می‌گیره جونمو

گناهِ دخترم چی بوده که بابا ندید
گُلم بابا می‌خواد، جوابِ نالشو بدید
فقط رقیه جون صدایِ نالشو شنید