من غم و مهر حسین

من غم و مِهر حسین با شیر از مادر گرفت
روز اول کامدم دستور تا آخر گرفت

بر مشامِ جان زدم، یک قطره از عِطر حسین
سبقت از عود و گلاب و نافه و عنبر گرفت

بر مشامم می‌رسد یک لحظه بوی کربلا
در دلم ترسم به ماند آرزوی کربلا

تشنه‌ی آب فراتم ای اجل مهلت بده
تا بگیرم در بغل قبر شهید کربلا

مظلوم حسین مظلوم حسین