من عبدم و صاحبم رقیه‌اس
افتخار من به نوکریشه
حالم خوبه پس الانو عشقه
یک شب که هزار شب نمیشه
امشبو می‌دونم میاد به کارم
موقعی که دیگه دارم میدم جون
شب اول قبر بیا با عموت
به نام نامیه رقیه خاتون
رقیه اون ذکریه، کوه‌و تکون میده
خدا به حرمتش به یه دنیا امون میده
پرسیدم از خدا که جایگاه اون کجاست؟
خدا رو شونه‌ی ابالفضلو نشون میده
یا رقیه مدد یا رقیه، یا رقیه مدد یا رقیه...
می‌مردیم عشقش اگه، تو سینه‌هامون نبود
اینجا نبودیم اصلا، اگه رقیه خاتون نبود
عالم تحت تأثیر رقیه
نویسنده‌ی تقدیره، رقیه
روز محشر که همه حیرونند
دست ما رو می‌گیره رقیه
شفیعِ محشره رقیه
سرم فدا سر رقیه
تو کربلا بعد زینب
اولیا مخدره رقیه
یا رقیه مدد یا رقیه...
