من دلم مال اباالفضله، هر جا دنبال اباالفضله
جهت قبله‌ی احساسم رو به تمثال اباالفضله
عمریه دلم گرفتار علمداره
مست چشمان گُهربار علمداره
اونی که از سر لطف همیشه و هر جا
هوای نوکراشو داره علمداره
به همه تکیه‌گاه، بهترین سرپناه
لکَ روحي فداء اباالفضل اباالفضل
با همه احترام اینو می‌گم مدام
سیّدی السّلام اباالفضل اباالفضل
(قمرالله یا اباالفضل)...
****
منشأ کرم اباالفضله، سایه‌ی سرم اباالفضله
تشنه‌ی جام حسینم تا ساقیِ حرم اباالفضله
قاصره زبانم از نَقل کراماتش
حتّی حاجت می‌ده پرچم و علاماتش
نقل یغبطُهُ بها جمیعُ الشهدا یعنی
غبطه می‌خورن شهیدا به مقاماتش
قمرَ العشیره، نافذُ البصیره
خیلی بی‌نظیره، اباالفضل اباالفضل
یل اُمُّ البنین، خوشگل و مَه‌جبین
شیر نام‌آفرین اباالفضل اباالفضل
(قمرالله یا اباالفضل)...
****
قمر علی اباالفضله، ثمر علی اباالفضله
وقت رزمش همه می‌گن این پسر علی اباالفضله
وقتی میره میدون دشمنش هراسانه
إبن شعثانه فراری و گریزانه
به همه فهمونده با رجزش اینو
که اذانِ بی‌علی اذانِ شیطانه
بَه چه سرداریه، چه علمداریه
مردِ پیکاریه اباالفضل اباالفضل
یل خیبر‌شکن، خار چشم دشمن
فاتح تن به تن اباالفضل اباالفضل
یا ابوفاضل آقای من...
