مرو زهرا، نشو، یار نیمه راه من تو این دنیا

مرو زهرا، نشو، یار نیمه راه من تو این دنیا
توی این دیار بی‌کسی میشم تنها، نرو زهرا

بمون پیشم، حال و روزمو ببین نزن تو آتیشم
من بدون تو غریب عالمین میشم، بمون پیشم

دلت خونه، پاشو که نخورده موی زینبت شونه
بی‌تو خونه زندگیم مثل یه زندونه، دلت خونه

حلالم کن، اگه حرمتت شکسته شد حلالم کن
دست من تو کوچه بسته شد حلالم کن، حلالم کن

تو افتادی، جلوی چشامه لحظه‌ای که جون دادی
یه نفر نیومدش برای امدادی، تو افتادی

صدا پیچید، یکی بی‌هوا به پشت در به در کوبید
گل زندگی حیدرو زد و برچید، صدا پیچید

پرت می‌سوخت، توی شعله‌ها تموم پیکرت می‌سوخت
زیر دست و پا دیدم که چادرت می‌سوخت، پرت می‌سوخت

جفا کردند، چقدر بلا سر نگارم آوردند
حسنین و زینبین با دیدنت مردند، جفا کردند

غریب دیدند، تو کوچه‌ها به حال ما اونا می‌خندیدند
بچه‌ها یه گوشه‌ای با ترس می‌لرزیدند، غریب دیدند