ماه ماه آشتی

ماه، ماهِ آشتی
تو همیشه با حسین هوامو داشتی

ماه ماهِ آشتی
 تو یه لحظه هم منو تنها نذاشتی

ماه رمضونه
مزش هم به گریه‌ی دَم اذونه

ماه رمضونه
تشنگی سخته امام حسین می‌دونه

این تشنگی کجا اون تشنگی کجا
صَلوا علی الحسین عطشان کربلا

بودند و دیو و دَد سیراب و می‌مکید
خاتم زِ قحط آب سلیمان کربلا
عطشان کربلا

باشه می‌خونم با اشک چشام
وَارزُقنی حَجَ بَیتِکَ الحرام

اما راستشو بگم تو این شبا
اللهم الرزقنا کرب و بلا

اللهم الرزقنا کرب و بلا... 

من پشیمونم
بذار تو بغل حسین بمونم

من پشیمونم
اشک تو روضه فقط میده اَمونم

تو همه خیری
 کربلا حسینِ رو لب زُهیری

تو همه نوری
 من دیگه بگم دوسِت دارم چه‌جوری

یا سابِقَ النِعَم ، یا دافِعَ النِقَم
جان امام حسین اول فقط حرم

دوم فقط حرم ، آخر فقط حرم
اصلاً اِلَی الابد می‌خوام ازت حرم

سی شب میگم یا رب بین دعام
وَارزُقنی حَجَ بَیتِکَ الحرام

اما راستشو بگم تو این شبا
اللهم الرزقنا کرب و بلا

اللهم الرزقنا کرب و بلا...