مادرِ ماهِ زمین می‌خونه، با یَقین می‌خونه
بانویی که هست خودش عرش‌نشین می‌خونه
داره تو خونه‌ی مولا امشب أُمُّ‌بنین می‌خونه
قَمَرای مولا! قَمَرم فداتون
پسرای زهرا! پسرم فداتون
داره میگه عباس، به حسین و زینب
من خودم از امشب، سِپَرَم براتون
والانَسَب اَبَالفضل، سَقّالَقَب اَبَاالفضل
اَلحَق شبیهِ مولا، شیرِ عرب اَبَاالفضل
مولانا اَبَاالفضل، اِی جانا اَبَاالفضل...
باز داره پیر و جَوون می‌خونه، با جنون می‌خونه
اشکِ شوقی که شد از دیده رَوون می‌خونه
داره آسمون برای عباس، با کهکشون می‌خونه
اومدی سکه‌ی عشقو رایج کردی
اومدی ماهو از رَده خارج کردی
خودتو برای، هرکسی غم داره
هرکی گرفتاره، بابِ حَوائج کردی
شاهِ دلم اَبَالفضل، صاحب‌عَلَم اَبَاالفضل
یا سَیِّدی تَصَدَّق، من سائلم اَبَاالفضل
مولانا اَبَاالفضل، اِی جانا اَبَاالفضل...
دنیا شد زیر و زِبَر با شورش، می‌درخشه نورش
هرکی گفت: شاهِ‌کَرَم، اَبَاالفضله منظورش
قبلِ محشر امشب اسرافیل‌هَم دَمیده تو صورش
هرکسی شفا خواست، دست بالا بگیره
از جنابِ عباس، کربلا بگیره
آهای اَهلِ عالَم، هرکسی حاجت داشت
شوقِ زیارت داشت، از این آقا بگیره
زیباصَنَم اَبَالفضل، رُسوا منم اَبَاالفضل
تا صحنِ تو دوباره، پَر می‌زنم اَبَاالفضل
مولانا اَبَاالفضل، اِی جانا اَبَاالفضل...
****
بچه‌شیرِ أُمُّ‌البنین قَمَره
سردارِ غرورآفرین قَمَره
پیشِ گنبدش ماهو که می‌بینم
می‌مونم بگم اون یا این قَمَره
عالَم فانی و فقط می‌مونه باقی قَمَر
از عشقش منم میشم یه روز عراقی قَمَر
تشنه تشنه تشنه تشنه تشنه تشنه منم
ساقی ساقی ساقی ساقی ساقی ساقی قَمَر
یَلِ دریادل! قبله سَمتِ تو مایل، روی تو مَهِ کامل
یک‌صد و سی و سه بار نَذرِ فَرج یااَبوفاضل
یااَبوفاضل، یااَبوفاضل...
مُهرِ اِطاعت و بندگی علیه
مِعیارِ حلالزادگی علیه
من که اوجِ وابستگیم نجفه
یعنی کُلُّهُم زندگیم علیه
از روز اَزَل ما قطره‌ایم و دریا علی
تا روزِ اَبَد ما بَنده‌ایم و آقا علی
دنیا دنیا دنیا دنیا دنیا دنیا نجفه
مولا مولا مولا مولا مولا مولا علی
