ما زمینیان به شما آسمان سلام
مولای دلشکسته امام زمان سلام
این روزها هزار و دو چندان شکسته‌ای
حالا کجای روضه بابا نشسته‌ای
رخت سیاه داغ پدر کرده‌ای تنت
قربان ریشه های نخ شال گردنت
آماده می‌کنی کفن و تربت و لحد
مرد سیاه پوش، خدا صبرتان دهد
گویا دوباره بی‌کس و بی یار وخسته‌‍ای
این روزها کنار دو بستر نشسته‌ای
انگار غصه دار جراحات سینه‌ای
گاهی به سامرایی و گاهی مدینه‌ای
یک بار فکر زهر و دل پر شراره‌ای
یک بار فکر واقعه گوشواره‌ای
با این که بر سرِ پدرِ دیده بسته ای
اما به یاد مادر پهلو شکسته ای
آن مادری که بال و پرش درد می کند
هم کتف و شانه هم کمرش درد می کند
هم بین خانه گفت و شنودش اشاره شد
هم آسمان روسریش پر ستاره شد
دو ماه و نیم کار حسن مو شکافی و
دو ماه و نیم بازوی مادر غلافی و
