لطفت همیشه شاملِ حالمه
اصلاً تو خیلی فرق داری با همه
اجازه دادی به تو دل ببندم
تا فهمیدی به تو علاقه‌مندم
خودت دلیلِ این علاقه بودی
چه بد بودم روزایی که نبودی
نه آبرو داشتم، نه عشق و میلی
تو خیلی با‌محبتی، تو خیلی
باز اومدم تو آبروداری کنی
برای دردم تو یه کاری کنی
بهت بگم از همه دل بریدم
تموم مهربونی‌هاتو دیدم
تموم مردونگی‌هاتو دیدم
سلام آقا، سلام خدایِ احساس
درمونِ دردِ من، حضرتِ عباس
صد دفعه گفتم و دوباره می‌گم
آقایِ من، آقایِ خوبِ دنیاست
آقام هنوز فکرِ یه قطره آبه
به فکرِ اون بچه‌اییه که خوابه
به فکرِ اونیه که از تشنگی
لباش ترک خورده، حالش خرابه
عمویِ بچه‌ها نجاتم بده
یه قدری مهربونی یادم بده
سایه‌تو از رویِ سرم برندار
صدات که می‌زنم جوابم بده
حضرتِ عباس، جوابم بده
