لالا لالا لالایی چشات دیگه جونی نداره

لالا لالا لالایی چشات دیگه جونی نداره
لبات ترک ترک شده ای وای کاش یکمی بارون بباره

لالا لالا لالایی از عطشت دارم می‌میرم
زبونتو رو لب خشکت می‌چرخونی آتیش می‌گیرم

لبات از خشکی وا مونده، یه دریا رو خاک‌ها مونده
می‌دونم بی‌حالی امّا ای مادر بابایی تنها مونده

با اینکه عطش می‌باره، باید پاشی از گهواره
نشونشون بدی که بابا تنها نیست هنوزم حیدر داره

(طفل بی زبونم پهلوونم پهلوونم پهلوونم)۲

لالا لالا لالایی سرت رو نیزه می‌بینم
دنیا بهشتم باشه مادر فقط کنار تو می‌شینم

لالا لالا لالایی خیر نبینه اونی که کشتت
هنوزم انگشتم مادر حس می‌کنم میون مشتت

تو که رفتی هق هق کردم، شکستم سوختم دق کردم
تا روی نیزه‌ها دیدمت، یاد اون روزای سابق کردم

رو نی‌ها تو این قافله چقدر صورتت خوشگله
دارم صورت ماهتو می‌بوسم علی از این فاصله

رفتی رفته جونم پهلوونم پهلوونم پهلوونم
طفل بی زبونم پهلوونم پهلوونم پهلوونم

داغ تو سنگینه گریه که می‌کنم می‌گن: گریه نکن حرمله می‌بینه
درده من اینه درده من اینه

چطور گریه نکنم؟ خب مادرم
چطور غصّه نخورم برای اصغرم؟ 
زبون وا نکرده بود گل پر پرم

حرمله خدا ازت نگذره
رو نیزه‌ای که دستته، سر علی اصغره

لالایی می‌خونم پای نی، تا صبح می‌مونم پای نی
مراقبم نیفته سرت اصلاً نترس اینجاست مادرت

قند عسل مادر، قند عسل مادر

دلم پر از درده
گمون کنم روزای خوبمون دیگه بر‌نمی‌گرده دنیا نامرده

چه جور زندگی کنم با غصّه و غم؟
چه جوری زار نزنم برای پسرم؟
غریب کشتنت آخه علی اصغرم

بعد تو خواب به چشمم نمی‌آد 
منتظرم بمون که من عمر نمی‌کنم زیاد

رفتی خیلی شکسته شدم، از این دنیا خسته شدم
آرزو دارم که بمیرم باز تو رو توو بغل بگیرم

قند عسل مادر، قند عسل مادر