قد قتل المولا علی ولی الله

(قد قتل المولا، علی ولی الله) 6

کوفه شده یک سر شیون و واویلا
چشم یتیمان است صداق او دریا

تیره شده دیگر بعد علی دنیا
مثل علی هرگز نمی‌شود پیدا

(قد قتل المولا، علی ولی الله) 2

(اشک فشان احمد به جنّت الاعلی) 2
ز داغ فرق او مویه‌کنان زهرا

حسن زند سینه ز ماتم بابا
سرش روی دیوار شهید عاشورا

(قد قتل المولا، علی ولی الله) 2

ببین پریشان است ز غصّه‌اش سقا
فرق سرش بشکافت ز کینه‌ی اعدا

قاتل مولا بود مصیبت زهرا
فاطمه را کشتند ز کینه‌ی مولا

(قد قتل المولا، علی ولی الله) 2

فقط ندیده‌ام به عصر عاشورا
حسین شد مقتول ز کینه‌ی مولا

سرش به روی نی
تنش به روی صحرا

(واویلا علی، علی) 4

ای شیر خدا علی، شمشیر خدا علی
رکن اولیایی و شاه لافتی علی

(واویلا علی، علی) 2

تو مصداق هل اتایی و انما علی
تو هستی امام من بعد از مصطفی، علی

در روز شهادتت می‌گیرم عزا علی
گریان از مصیبت تو ارض و سما علی

(واویلا علی، علی) 2

گریان از مصیبت تو ارض و سما علی
کوفه بعد رفتنت گشته غم فضا علی

دنیا را غم تو کرده ماتم‌سرا علی
محراب عبادتت می‌گیرد نوا علی

(واویلا علی، علی) 4
(قد قتل المرتضی) 4

به مسجد کوفه شد حق پیمبر ادا
ضربه‌ی شمشیر کرد فرق علی را دو تا

عرش زمین‌گیر شد، فرش ز غم پیر شد
ندا دهد جبرئیل بین زمین و سماء

(قد قتل المرتضی) 4

مسجدیان در خروش
رفت چو مولا ز هوش

موی پریشان حسین
مویه‌کنان مجتبی

به خون سر آغشته شد
(وای علی کشته شد) 4

آه بلرزد زمین
از غم شیر خدا

(قد قتل المرتضی) 4