عشق عیاری، معرفت داری
که نمی‌ذاری من تنها شم
دنیام تاریکه مرگم نزدیکه
اونوقتایی که بی تو باشم
زندگی کوتاهه لاجرم می‌میرم
من مطمئنم آخر یه روز تو حرم می‌میرم
حسین وای حسین وای...
دل که غمگینه روضت تسکینه
لطفش به اینه مبتلاتم
حال من خوبه قلبم می‌کوبه
وقتی که روبه کربلاتم
روبه راهم با تو حال و احوال من
زندگیم مال تو ولی عشق تو مال من
حسین وای حسین وای...
السلام ای شاه حضرت مصباح اباعبدالله الحسینم
آغشته در خودن نشده مدفون ای ماهِ گردون نور عینم
ای هلال زینم، ای سر در نیزه
می‌چکه رو خاکا چقدر خونت از سر نیزه
