شیعه باز دوباره غرق آه و زاره
قبر چهار امامش شده ویرونه
آخرش مهدی میاد و یه گنبد می‌سازه
یه گنبد می‌سازه، یه گنبد می‌سازه
مثل گنبد اباالفضل به گنبد می‌نازه
به گنبد می‌نازه، به گنبد می‌نازه
به حقّ زهرا عَجِّل لِوَلیِکَ الفَرَج...
با ظهور ارباب، شیعه‌های بی‌تاب
به مدینه می‌ریم به جنگ حَرَّث
قبر دشمناشو می‌کَنیم زِ ریشه
حساب کارشون دست اباالفضل
می‌رسه یه روز مدینه که یا زهرا بگیم
که یا زهرا بگیم، که یا زهرا بگیم
اَشهَدُ اَنَّ علیً وَلیُ الله بگیم
وَلیُ الله بگیم، وَلیُ الله بگیم
به حقّ زهرا عَجِّل لِوَلیِکَ الفَرَج...
یه روز از مدینه می‌زنیم به سینه
آخه باز دل شده کرب‌و‌بلایی
همه با آقامون صاحب دلامون
راه می‌افتیم سوی گنبد طلایی
اربعین میایم با مهدی تو بین‌الحرمین
تو بین‌الحرمین، تو بین‌الحرمین
