سفره حضرت ام البنین

ای مادرم کنیز و بابایِ من غُلامت
ای مادرِ اباالفضل، جان‌ها فدایِ نامت

با نامِ عباست، خیلی گره وا شد
تا نذرِ تو کردم، دردم مُداوا شد

خالی نمی‌مونه، هیچ سائلی دستش
تا سفره‌ی بی بی، اُم البنین هستش

تو دلبندی تو فرزندی، داری که ماه آسمون لقب داره
ماشاءالله بر تو مادر، از بس که بچه شیرِ تو ادب داره

یا سیدی اباالفضل